Pas gelezen: Lichtenberg van Paul Verhaeghen

Een verhaal opsplitsten in zoveel boeiende verhaallijnen, elegant van de ene naar de andere schuiven, je moet het kunnen! Voor Paul Verhaeghen geen probleem. Al mocht er hier en daar wat meer geknipt worden.

een citaat:

'Sommigen zeggen dat God dood is, maar ik heb uit welingelichte bron vernomen dat Hij gewoon vervroegd is teruggetreden. Hij was de baan wat beu. Hij leeft nu op een reusachtig landgoed in Transsylvanië, onder de naam Graaf Fin de Siècle. Aan de ene muur van zijn somptueuze salon hangen schilderijen van Géricault, waarop de prachtigste paarden staan afgebeeld. Zeven stuks. Onder elk schilderij een koperen plaat waarop telkens een dag van de week staat gegraveerd. Als het op woensdag lekker weer is, gaat hij voor het woensdagpaard staan en wekt het tot leven. Met deze onstuimige schimmel tussen de benen stormt Hij dwars door het gals van de vleugeldeuren het terras op. Terwijl een merkwaardige lokale omkering van de wetten van de zwaartekracht en de entropie glas en deuren herstelt, verdwijnen paard en Ruiter de velden in. ...
Sommige waarnemers menen dat Hij dit luie leven snel moe zal zijn. Ergens in de volgende eeuw zullen de poorten van het landgoed opengaan. De Graaf zal zich door een engelenschaar naar het zwerk laten wieken, om eindelijk een en ander recht te zetten. Ik geloof daar niet zo in. Niets zo gezellig als televisiekijken met een sigaar in je bek, een kop warme chocola binnen handbereik en de lustig brandende open haard, waarin af en toe onder geknor een boek wordt geworpen dat je niet bevalt.'

Nog een vieze bibliotheekervaring vermelden: twee pagina's plakten aan elkaar. Als ik ze los trok, waren wat letters verdwenen in een lichtbruinige vlek. Net daar in het verhaal stond een seksscène. Bah!

Pas gelezen: De troost van vreemden van Ian McEwan

Man en vrouw zijn op reis in venetie. Hun relatie lijdt onder de tijd.

Keerpunt: ze leren een italiaans koppel kennen waar ze gaan dineren.

Nadien wordt hun relatie weer onstuimig als een jong veulen.

Climax: vrouw herinnert zich dat ze een foto van haar man zag in het appartement van de venitienzers.

Er gebeurt nog steeds weinig, tot ze om even onverklaarbare reden weer naar het appartement trekken. De laatste vijf pagina's zijn bijzonder gruwelijk.

Het is moeilijk om er meer over te vertellen. Eigenlijk vind ik het spijtig dat ik geen Pas gezien-rubriek op mijn blog gestart ben, met beschrijvingen van de films die ik zag. Ik denk dat ik even genoeg heb van Ian McEwan. Drie boeken is meer dan genoeg.

Pas gelezen: Harry Potter & De Geheime Kamer van J.K. Rowling

Onbevooroordeeld - echt waar - heb ik het geprobeerd, een Harry Potter te lezen. Was mij dat een teleurstelling!

J.K. Rowling heeft een levendige verbeelding, daar doe ik niets van af, maar het is de ene debiele vondst na de andere. Een auto die kan vliegen, een bliskem op het voorhoofd, een meelijwekkende elf, ... waar is de samenhang?

Is Harry Potter voor kinderen of voor alle leeftijden? Opnieuw simpel: de karakters zijn zo eendimensioneel dat het voor kinderen bestemd is. Hetzelfde gebeurt hier zoals bij films. Als ze spreken over een familiefilm, dan bedoelen ze eigenlijk: een kinderfilm die niet te infantiel is voor de ouders om mee te gaan kijken.

Harry Potter is voor mij geen literatuur. Het criterium dat ik daarvoor bezig is poepsimpel: een literator thematiseert het medium taal op één of andere manier. Bij de referentie in het fantasygenre, Tolkien, is dit bijvoorbeeld zeer duidelijk. Bij Rowling zouden het de grappige naampjes moeten zijn voor haar talloze invalletjes, bah!

Bestsellers hebben de eigenschappen van boeken te zijn die je uitleest. 67 pagina's volstonden echter. Ik piepte even in de debuutroman van Paul Verhaeghen en weet weer wat lezenswaard is, bestseller of niet. Binnenkort een bespreking op De Geschriften van Max Dusseldorf

Belgacom TV

Vanaf vandaag is Max Dusseldorf aangesloten op Belgacom TV. IDTV (interactive digital television) zal zijn geheimen prijsgeven.

Er zijn veel nieuwe zenders te bekijken, zoals Fashion TV. Dat zijn non-stop modeshows. Maar momenteel worstel ik nog met de interface van Belgacom TV. Die is bijlange niet optimaal. De posten zitten op onmogelijke nummers en die zijn niet veranderbaar. De digitale tv-gids is schier onleesbaar. De digitale videotheek puilt allesbehalve uit en als je een film wil zien moet je zoeken in een droge alfabetische lijst. En dan zijn er nog van die functies zoals het instellen van een waarschuwer. Je wil bijvoorbeeld het laatavondjournaal niet missen maar voordien rustig kunnen zappen. Dan kan je ervoor zorgen dat of het laatavondjournaal vanzelf op je scherm verschijnt, of je een pop-up met een waarschuwing krijgt. Ik vraag mij af wanneer ik die functies zal bezigen.

Waarom ik koos voor Belgacom TV en niet voor Telenet? Heel eenvoudig: Telenet is niet actief in Brussel. En ik had al een Belgacom-lijn en -ADSL-abonnement. En last but not least: het bijzondere voetbalaanbod op Belgacom TV. De operator betaalde 36 miljoen euro voor de rechten van het Belgisch voetbal, en daarbij komen nog de kosten om de matchen in beeld te brengen. Een zot bedrag dat ze nooit kunnen terugverdienen. Zijn ze dan gek bij Belgacom? Ik denk het niet. Zie hier het gevaar: als IDTV aanslaat en als veel huishoudens daarvoor zouden opteren voor IDTV via Telenet, dan zouden diezelfde Vlaamse huishoudens bijna automatisch overschakelen op kabelinternet en telefonie via Telenet. Belgacom wou via een stunt binnentreden in het televisielandschap om zijn kernactiviteiten te kunnen behouden. Het wordt hoe dan ook niet gemakkelijk voor Belgacom in Vlaanderen.

U merkt het: economie is Max Dusseldorf niet vreemd.

De toekomstige tijd

Een collega-schrijvelaar zei mij twee jaar geleden (wat ik toen zeker nog was) eens: 'het is toch raar, het is pas als je achter een blanco blad papier gaat zitten dat je beseft dat sommige boeken in de verleden tijd geschreven zijn, en andere in de tegenwoordige tijd.'
'Hmm', antwoordde ik, verbergend dat ik daar nog nooit bij stilgestaan had. Als hij buiten was, zocht ik mijn teksten op en merkte dat de tijden niet overeen kwamen.
Nu denk ik al een paar dagen aan dit voorval. En vraag ik mij af waarom een tekst niet in de toekomstige tijd kan. Je leest zoiets nooit en toch moet het kunnen. Weet je wat, ik probeer het even, met de Brusselmans uit de laatste Humo.

>>Ik zal plots achterwaarts in het bos zitten kakken als ik plots een sirene zal horen. Is het de brandweer om mijn gat te blussen? Snel zal ik mij met enig mos reinigen en mijn onderbroek en broek in de juiste positie trekken. Dat de brandweer maar van mijn gat afblijft. Meer nog, ik heb met de brandweer niks te maken, tenzij ze mijn huis redden van de totale afbranding. Ik zeg nochtans iedere avond tegen mezelf: Hermannetje, doof jij maar goed je sigaret voor je naar bed gaat. En controleer terdege het gasvuur, of het nog aanstaat, na het bakken en braden. Men kan bijvoorbeeld niet voorzichtig genoeg zijn. Ondertussen zal ik nog steeds in dat bos staan. De sirene zal niet meer te horen zijn. Allicht zal het een politiewagen in de verte geweest zijn, continu op weg naar ergens.

Hey, ik heb leuke tekeningetjes gevonden voor als ik geen foto aan mijn post kan toevoegen.