Pas gelezen: Harry Potter & De Geheime Kamer van J.K. Rowling

Onbevooroordeeld - echt waar - heb ik het geprobeerd, een Harry Potter te lezen. Was mij dat een teleurstelling!

J.K. Rowling heeft een levendige verbeelding, daar doe ik niets van af, maar het is de ene debiele vondst na de andere. Een auto die kan vliegen, een bliskem op het voorhoofd, een meelijwekkende elf, ... waar is de samenhang?

Is Harry Potter voor kinderen of voor alle leeftijden? Opnieuw simpel: de karakters zijn zo eendimensioneel dat het voor kinderen bestemd is. Hetzelfde gebeurt hier zoals bij films. Als ze spreken over een familiefilm, dan bedoelen ze eigenlijk: een kinderfilm die niet te infantiel is voor de ouders om mee te gaan kijken.

Harry Potter is voor mij geen literatuur. Het criterium dat ik daarvoor bezig is poepsimpel: een literator thematiseert het medium taal op één of andere manier. Bij de referentie in het fantasygenre, Tolkien, is dit bijvoorbeeld zeer duidelijk. Bij Rowling zouden het de grappige naampjes moeten zijn voor haar talloze invalletjes, bah!

Bestsellers hebben de eigenschappen van boeken te zijn die je uitleest. 67 pagina's volstonden echter. Ik piepte even in de debuutroman van Paul Verhaeghen en weet weer wat lezenswaard is, bestseller of niet. Binnenkort een bespreking op De Geschriften van Max Dusseldorf