Pas gelezen: Hartinfarct Europa van Bart Aerts

Wat een gezeur, dit boek van de jonge Europa-journalist van Het Laatste Nieuws. De afschuwelijke titel staat daarbij symbool.

Dat de Europese gebouwen in de Europese wijk in Brussel van een onnoemelijke lelijkheid getuigen, is een open deur intrappen. Dat er weinig visie aan de dag is gelegd bij het bouwen ervan, eveneens. Dat was echter logisch als je de groei van de Europese instellingen in ogenschouw neemt. Die was er in horten en stoten en pakweg 30 jaar geleden kon men niet voorzien wat de EU aan het worden was. Het was ook maar geleidelijk dat Brussel zich meer opwierp als Europese hoofdstad.

Wat doet de auteur daar dan mee? Hij laat tientallen mensen in een halve pagina beschrijven hoe slecht het allemaal is, en hij geeft ze allemaal gelijk, terwijl ze elkaar tegenspreken. Aerts wil enerzijds de Europese buurt vrijwaren van een verdere kaalkap, terwijl hij beweert dat de wijk nu onleefbaar is en lelijk. Ik heb in de wijk gewoond, en vond het daar zeer aangenaam.

En dan Aerts' conclusie. Ik zet even twee paragrafen naast elkaar:

1 "Nu de EU uitbreidt naar het oosten, zou Praag een mooie locatie zijn om die nieuwe instellingen te huisvesten. (die zin komt overigens totaal uit de lucht gevallen, MD) Het verdelen van de lusten en de lasten van Europese instellingen over de hoofdsteden van de EU is toch een mooi democratisch gegeven?"
2 "Europa is een belangrijke troef voor Brussel die niet verloren mag gaan."

Aerts beweert dat er weinig visie bij de uitbouw van de Europese wijk kwam kijken. De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet.