Pas gelezen: Web van Paul Mennes

Zeer grappig zijn die kortverhalen van Mennes, als je van gimmick-toestanden houdt, want dat is het, het houdt het midden tussen Brusselmans en Verhulst. Leuk ook hoe hij veel elementen uit het ene verhaal herneemt in het andere, bijvoorbeeld de vulpen waarmee je ondersteboven op het plafond kunt schrijven zonder vlekken te maken. Mennes heeft nu een column in Humo, heb het nog niet kunnen lezen maar dat kan niet tegenvallen.

Het grappigste fragment vond ik de broer die het hoofdpersonage belt en hem zegt dat de holocaust-film die hij in rewind bekeken heeft geleek op een postmodern scheppingsverhaal.