Pas gelezen: Walter Benjamin at the Dairy Queen van Larry McMurtry

McMurtry, de boekhandelaar die in de jaren '80 nog uitpakte met westerns en daarvoor veel literaire onderscheidingen kreeg, leest in een wegrestaurant in Texas van de keten Dairy Queen The Storyteller van Walter Benjamin. Dat werk is geschreven in 1936, het geboortejaar van McMurtry. Het zet de auteur aan tot mijmeren, tot het schrijven van een hoogst vermakelijke eigensoortige biografie, Walter Benjamin at the Dairy Queen.

McMurtry typeert de generatie van zijn grootouders, pioniers in het Amerikaanse binnenland, als radicaal anders dan Benjamin, de cosmopoliete bourgeois uit Berlijn: "They were of course not aware of Strachey's comment, or Virginia Woolf's remark, or Roger Fry's startling Postimpressionist exhibitions."
McMurtry beschrijft het plattelandsleven. Ik herinner mij het voorval - hij was vijf jaar oud - van hun sympathieke uit Duitsland afkomstige buurman (ze noemden hem de Dutchman) die zich 's morgens van het leven beroofd had. Eerst had hij nog zijn koeien gemolken. In het dorp is er lang over nagekaart:

"That dairy farming, it's gloomy work", I remember one cowboy saying. "All them cows switching their old shitty tails in your face."
...
But I never forgot the suicide of the nice Dutchman up the road. What was his despair, and why did it culminate just after milking on that particular morning? And his wife, about whom I know nothing? The cowboys never talked about her. To them the milk cows, not the wife, were the interesting part of the story.

Tijdens de oorlog zat de kleine McMurtry vaak op de windmolen van zijn ouders. Hij wou de Geallieerden helpen door vijandelijke vliegtuigen te spotten, maar heeft er geen enkel gezien in Texas. Hij luisterde naar de stem van Franklin Roosevelt op de radio:

"The radio serials, as well as the comic books of the time, were intensely propagandistic. I didn't really know what civilisation was, but I was fully persuaded that it hung in the balance those four years."

McMurtry werd een boekenwurm, en moest ontsnappen uit Texas. Maar hij keerde er wel naar terug. Het gevoel van weidsheid is noodzakelijk voor hem, net zo belangrijk als de densiteit van de stad voor Europese auteurs, zegt hij.

PS: de eerste foto is van McMurtry, de tweede van Benjamin.