Pas gelezen: Milarepa van Eric-Emmanuel Schmitt

Wat een teleurstelling, dit derde deel van de Cyclus van het Onzichtbare van de Franse jood die in Brussel woont, Schmitt. Waarschijnlijk waren de andere twee delen te goed, en mijn verwachtingen te hoog. Toch, dit werkje is echt minder. Het blijft simpel zoals De bloemen van de Koran en Oma Rozerood maar niet kinderlijk ontwapenend. Respect voor mensen met een religieuze fond weet E-E hier niet op te wekken, de personages zijn niet spitant, zelfs ergerlijk debiel met hun geloof in reïncarnatie. Ach, het kan niet altijd prijs zijn. Zijn Evangelie volgens Pilatus moet ik nog lezen.