Warren Buffett is toch veel intelligenter dan die oelewapper die zich tegenwoordig tot FED-voorzitter mag kronen. Een artikel van op Tijd.be:
'Zwakke dollar en opmars staatsfondsen is onze fout'
De zwakke dollar en de massale instap van buitenlandse staatsfondsen in Amerikaanse steraandelen is niet de fout van OPEC of China, maar van de VS zelf. Dat stelt Warren Buffett in zijn jaarlijkse brief aan de aandeelhouders, die Berkshire Hathaway dit weekend op de webstek plaatste. De brief van de invloedrijkste investeerder ter wereld is zoals steeds verplicht leesvoer voor elke langetermijnbelegger.
(tijd) - Buffett trekt opvallend hard van leer tegen het geweeklaag in de VS over de massale instap van staatsfondsen uit het Nabije en Verre Oosten in het Amerikaanse bedrijfsleven.
'Er is recent veel gesproken over staatsholdings en hoe ze grote brokken van Amerikaanse bedrijven kopen. Dit is onze fout, niet een of andere duistere plot van buitenlandse overheden. Ons handelstekort garandeert massale buitenlandse investeringen in de VS. Wanneer we dagelijks 2 miljard dollar in de strot van de buitenlanders rammen, moeten ze hier wel in iets investeren. En dan moeten we niet klagen dat ze liever in onze aandelen dan onze obligaties investeren.'
'Onze verzwakkende munt is niet de fout van OPEC, China en zo voort. Andere ontwikkelde landen steunen net zo goed als ons op ingevoerde olie en Chinese invoer. Onze beleidslui moeten beseffen dat de huidige onevenwichten niet vol te houden zijn en een beleid uitstippelen dat er zo snel mogelijk een eind aan maakt. Anders zullen de 2 miljard dollar die we dagelijks in de strot van de rest van de wereld duwen, een zeer onaangename wereldwijde indigestie veroorzaken.'
Braziliaanse real
Buffett is sinds 2002 negatief over de dollar en stipt aan dat die visie intussen al 2,3 miljard dollar winst voor belastingen opleverde. De enige directe wisselkoersinvestering van Berkshire in 2007 was er één in Braziliaanse real. De investeerder illustreert de neergang van de dollar met de gewoonte van Braziliaanse spaarders gedurende de 20ste eeuw om hun eigen real in dollars om te zetten om zo hun vermogen te beschermen. 'De Braziliaan die zo'n ogenschijnlijke verstandige strategie volgde, zag over de voorbije vijf jaar precies de helft van zijn vermogen in rook opgaan', stipt Buffett aan.
Bumpersticker
De superbelegger staat uiteraard ook stil bij de implosie van de financiële sector, die precies de deur openzette voor de instap van staatsholdings in Amerikaanse steraandelen als Citigroup.
'Herinner u de bumper stickers die je in 2003 op veel auto's in Silicon Valley zag: 'Alstublief God, nog één zeepbel meer'. Wel, die wens is helaas uitgekomen, met het geloof bij ongeveer alle Amerikanen dat vastgoedprijzen voor eeuwig zouden stijgen. Die overtuiging maakte het inkomen en het vermogen van een ontlener onbelangrijk voor een kredietverschaffer, die er op vertrouwde dat stijgende huizenprijzen alle problemen zouden oplossen. Met dalende huizenprijzen wordt een enorme hoeveelheid financieel gekkenwerk blootgelegd. Je ziet pas wie naakt zwom als het eb wordt en wat we bij sommige van onze grootste financiële instellingen te zien krijgen is bepaald lelijk.'
Dow op 24.000.000 punten
Buffett trekt traditiegetrouw ook van leer tegen de boekhouding van Amerikaanse bedrijven. Dit keer neemt hij vooral de vele Amerikaanse bedrijven op de korrel die hun resultaten opkrikken door een veel te optimistische return op hun pensioenfonds voor op te stellen. Hij merkt op dat als de Dow deze eeuw eenzelfde return haalt als in de 20ste eeuw, 5,3 procent per jaar, de index op 31 december 2099 op 2.000.000 punten zal noteren.
'We zijn 8 jaar ver en hebben 2.000 van de 1.988.000 punten afgelegd. Maar wie denkt dat aandelen gemiddeld 10 procent per jaar zullen renderen, 8 procent koerswinst en 2 procent dividend, veronderstelt impliciet dat de Dow eind 2099 op 24.000.000 punten noteert. Een beleggingsadviseur die u 10 procent per jaar belooft, is een directe afstammeling van de koningin in Alice in Wonderland, die nog voor het ontbijt in zes onmogelijke dingen geloofde.'
De grootste wijziging van de beursgenoteerde portefeuille van Berkshire was de verkoop van PetroChina. In 2002 en 2003 kocht Berkshire een belang van 1,3 procent in de Chinese oliegroep voor 488 miljoen dollar. Dat belang werd voor 4 miljard dollar van de hand gedaan. 'We betaalden de Amerikaanse belastingsdienst 1,2 miljard dollar meerwaardetaks', schrijft Buffett. 'Daarmee konden ze alle kosten van de Amerikaanse overheid dekken, gedurende ongeveer vier uur.'
Kandidaat-opvolgers
De 77-jarige superbelegger zegt 'vier kandidaat-opvolgers' gevonden te hebben voor het beheer van de beursgenoteerde portefeuille van Berkshire.
'Alle vier beheren ze op dit ogenblik al omvangrijke sommen geld en tonen ze sterke interesse om naar Berkshire te komen als ze opgeroepen worden. Ze zijn jong of van middelbare leeftijd, vermogend tot rijk en alle willen ze voor ons werken voor redenen die verder gaan dan de vergoeding die ze krijgen.'
De namen van de vier geeft Buffett niet vrij, wel grapt hij 'met tegenzin de idee opgegeven te hebben de portefeuille ook na mijn dood te beheren'.
Kurt VANSTEELAND
