Ambassades

Vandaag bij de Russische ambassade langs geweest. Ongelooflijk. Wat een arrogante lullen. Ik moest, met veel andere wachtenden, anderhalf uur buiten staan. Gelukkig regende het niet. Met iemand gepraat die voor het bedrijf waarvoor hij werkte de visums van de zakenreizigers/collegae in orde bracht. Hij vindt de Russische de ergste ambassade. Ik kan erin komen. Indië zette hij op twee. Daar weet ik niets over. Maar net als ik vond hij de Chinezen fantastisch. Aan het(ex-)communisme heeft het dus niet gelegen. Recht tegenover de Russische ambassade ligt de Cubaanse overigens. Het zag er daar plezant uit.

Er zijn veel rare ambassades. Ik herinner mij dat ik geen balpen bij had in de Rwandese. Ik vroeg of ik er een kon lenen. Het antwoord was neen. Letterlijk werd mij meegedeeld dat het toch niet kan dat ik een visum kom vragen en daarvoor de balpen van mijn gastheer nodig heb. Ik viel bijna achterover. De ruime tuinen van het gebouw (zie foto) werden ondertussen bewerkt door een Brusselse tuinfirma. Terwijl de helft van het ambassadepersoneel, op zicht allemaal Tutsi, daar met zijn vingers zat te draaien. Ze hadden op zijn minst hutu-boerkes mogen laten overkomen om in de hof te wroeten. Over de Congolese ambassade wil ik het niet hebben.

Raar eigenlijk dat veel landen geen werk maken van klantvriendelijke ambassades. Het is altijd de eerste indruk van hun land.